Rozdział 4 ♥

Siedziałam sobie spokojnie w domu myśląc co mogę dzisiaj zrobić ciekawego. Naszła mnie myśl. „Odwiedzę Zayna. Ciekawe co robi”. Wskoczyłam szybko w jakieś wygodne ciuchy i już wsiadałam do taxi. Zatrzymałam się przed dużym domem. Taaa, jasne, wmawiaj sobie. Zatrzymałam się przed willą. Teraz lepiej. Podeszłam do drzwi i zadzwoniłam. Otworzył Niall.

-Cześć. - przytuliłam chłopaka

-No hej Rose.

-Jest Zayn ?

-No jasne. Chodź.

Chłopak prowadził mnie przed duży hol. Następnie po jeszcze większych schodach dostaliśmy się na piętro. Cały czas szłam za nim i zapamiętywałam drogę. Ciągnął się długi korytarz w beżowym kolorze. Zatrzymaliśmy się przy ostatnich drzwiach. Niall otworzy je.

-Nie przestrasz się.

-A co macie dinozaura ? – zaśmiałam się

-Mówię serio.

-Spooo… Jezu kochany tornado mięliście tutaj ? Jaki bałagan – złapałam się za głowę

-Mówiłem…

-Cześć Zayn – od razu rzuciłam się na chłopaka

-Hej. A teraz to co tak codziennie będzie ?!

-O co ci chodzi ? Jesteś zły, że wpadłam ?

-O co ? ! No pewnie. Teraz będę wielką gwiazdą. Na pewno wygramy. Nikt nie będzie mi zaśmiecał życia.

-Ale Zayn… -łzy stanęły mi w oczach

-Co Zayn ?! Co Zayn ?! Idź już lepiej. Jestem zajęty. – warknął obraźliwie

Nie mogłam wytrzymać. Rozpłakałam się. Zaczęłam biec w stronę wyjścia. Ostry blask słońca oślepił mnie trochę będąc już na zewnątrz ale biegłam dalej mając przed oczami rozwścieczoną twarz Malika. Wybiegłam na drogę. Usłyszałam głośny pisk opon i w jednej chwili zobaczyłam pędzący we mnie samochód. Skuliłam się na środku drogi i coś zaczęło mną potrząsać…

-Rose ! Nie krzycz ! Obudź się! - krzyczała z przerażeniem w oczach Erin

Zerwałam się z łóżka cała mokra i ze łzami w oczach.

-O mój boże to był sen ?

-Tak, to tylko zły sen – siostra szybko mnie przytuliła – Co ci się śniło Rose ?

-Nie ważne.

Wtuliłam się mocniej w dziewczynę i próbowałam uspokoić oddech.  

-Dzięki już jest OK. – odsunęłam się od siostry

-Mam nadzieje. Idę robić śniadanie.

-Zaraz schodzę.

-Okey.

Erica poszła. Leniwie wstałam z łóżka myśląc o moim koszmarze. Co mógł znaczyć ? Nie wiem. Chyba za dużo myślę o Zaynie ale przecież to dopiero trzy tygodnie odkąd jesteśmy rozdzieleni. Raz na tydzień spotykamy się w wolnym czasie. Ubrałam się w TO  i zeszłam na dół do kuchni.

-Gdzie rodzice ? – spytałam wchodząc do kuchni

-Na zakupach.

-Mmm… Co tam pichcisz dobrego moja zdolna kucharko ?

-A naleśniki – uśmiechnęła się – ale szczerze Rose, co ci się śniło ?

-Wiedziała, że się nie poddasz – wzdychnełam

-Nie. – powiedziała stanowczo

-Oj to tylko…

-Okey. Już rozumiem. Śnił ci się zayn ?

-Yhym. – ugryzłam kawałek ciepłego naleśnika

-Lubisz go… ?

-Dziwne pytanie. Znamy się od urodzenia i jesteśmy przyjaciółmi, więc to normalne.

-Nie dałaś mi skończyć

-No to kończ

-Lubisz go… czy czujesz coś więcej ?

-Erin ! Przestań ! Teraz ty zaczynasz ?!

-To było tylko pytanie. – spuściła wzrok

-Ej no, ale się nie smuć. – przytuliłam ją – Przepraszam. Sama już nie wiem co czuje.

-Ale przyznaj, niezłe ciacho – poruszała zabawnie brwiami

-No pewnie – zaczęłyśmy się śmiać

Po śniadaniu przyszli rodzice a my wybrałyśmy się do wesołego miasteczka. Trzeba się trochę od stresować. Potem poszłyśmy na lody i usiadłyśmy w parku.

-Mimo tego, że mam 17 lat w tym roku kończę liceum.

-Wiem. To już nie długo. Parę tygodni.

-No właśnie. Wiesz już co chcesz robić w życiu.

-Myślę nad modelingiem.

-Jej to trudne. Nie lepiej prawo tak jak ja. Było łatwo nawet bynajmniej na razie.

-Nie. To nie dla mnie.

-Twoje życie. Twój wybór.

-No właśnie.

Posiedziałyśmy jeszcze i pogadałyśmy o wszystkim ale w sumie i o niczym. Szybko minął czas i już było po południu. Wstąpiłyśmy do restauracji na obiad i poszłyśmy do domu. Ojczym siedział przy jakiś sprawdzianach w swoim biurze a mama oglądała TV. Erin poszła do Melanii. Jakieś pidżama party czy coś w tym stylu, więc wróci jutro po południu. Udałam się do swojego limonkowo-fioletowego pokoju. Włączyłam płytę Michaela Jacksona i rzuciłam się na swoja pościel z motywem flagi Wielkiej Brytanii. Rozkoszowałam się dźwiękami kolejnych bitów i nawet nie pamiętam kiedy zasnęłam. Coś jednak musiało zakłócić mój sen. Usłyszałam…

Proszę o komentarze

jeśli ktoś to czyta. :D