Rozdział 34 ♥

-Zayn?

-Tak skarbie?

-Podasz mi ręcznik z szafki?

-Już idę.

Kiedy mały zasnął poszłam wziąć odprężającą kąpiel.  Przed sprawą nie było na to czasu i nawet nie miałam na nią ochoty. Dobrze, że już jest po wszystkim. Z tego wszystkiego zapomniałam, że zebrałam wszystkie ręczniki do prania a zapomniałam przynieść świeże do łazienki.

-Wchodzę.

Chłopak lekko uchylił drzwi i zajrzał.

-Zayn… Mamy razem dziecko a ty boisz się wejść do łazienki kiedy się kąpie?

-No... Tak jakoś…

Zrobił się lekko czerwony, więc pewnie się zawstydził.

-Nie masz się czego wstydzić… Teraz to ja czuje się głupio… Podasz ręcznik?

-Em, przepraszam…

Podszedł i podał mi ręcznik szybko się odwracając. To było dziwne uczucie… Nie chciał się na mnie patrzeć bo jestem brzydka? Może za gruba? Jestem prawie jego wzrostu a na grubą nie wyglądam. Wzięłam ręcznik i wyszłam z wanny owijając się w niego.

-Możesz już wyjść, dziękuję za ręcznik.

Rzucałam pospiesznie i podeszłam do szafki. W tym czasie chłopak wyszedł a ja wyjęłam krem nawilżający. Założyłam bieliznę i posmarowałam się. Wytarłam włosy ręcznikiem, rozczesałam i zostawiłam rozpuszczone aby wyschły same. Założyłam moją pidżamę i już chciałam wychodzić, ale zatrzymałam wzrok na wadze elektronicznej. Podeszłam w jej kierunku. „Nie jestem gruba” mówiłam sobie w myślach, ale ciekawość wzięła gorę i stanęłam na urządzenie. W okienku pojawiła się liczba 58. „58 kilo? Muszę zrzucić jeszcze ze 3 kilo i będzie dobrze.” Powiedziałam sobie w myślach i wyszłam z łazienki. Udałam się do kuchni po szklankę wody. Zobaczyłam stojącego przy oknie Zayna. Niepewnie do niego podeszłam i objęłam rękami w pasie. Cicho zamruczał.

-Uważasz, że jestem gruba?

-Co?

Nagle odwrócił się do mnie z poważna miną a w jego oczach jarzyła się iskierka złości.

-No… W łazience… Nawet nie chciałeś na mnie spojrzeć… Czy myślisz, że jestem gruba?

-Co ty wygadujesz? Jesteś idealna i cudowna, piękna i kochana a nawet jeszcze lepiej by było gdybyś nabrała takich swoich kobiecych kształtów.

-Czyli uważasz, że jestem za chuda?

-Nie, broń Boże! Słuchaj…. Nie chciałem żebyś źle mnie zrozumiała…. Jesteś idealna w każdym calu a nawet jak będziesz grubsza to i tak będę kochał cię tak samo mocno. Dla mnie to nie ma znaczenia ile ważysz...

-A wtedy?

-Po prostu nie widziałem cię nago od tamtego…

-Chodzi ci od urodzin?

-Tak.

-Ale przecież jesteśmy razem.

-Wiem, przepraszam, po prostu…

-Chyba nie rozumiem?

-Boże bałem się, że się tam na ciebie rzucę i pożrę wzrokiem i dotykiem i…

Odwrócił się i spojrzał w okno. Zaczęła się tak głośno śmiać, ale pomyślałam, że Christopher się obudzi, więc trochę się ściszyłam.

-Co jest takie zabawne?

-Ty.

-Ja?

-Tak, ty.

-Niby co we mnie jest takiego śmiesznego?

-Twój tok myślenia. Boże rzuciłby się na mnie…?

Pocałowałam go w szyję i poszłam po planowaną szklankę wody. Upiłam łyk a potem drugi.

-Możesz iść się myć, ja idę zobaczyć co u Chrisa.

Rzuciłam przez ramię i poszłam. Nie dam się nabrać na takie głupie wytłumaczenie. Przecież to Zayn Malik, on ma wszystko czego tylko chce, więc jeśli chciałby się na mnie „rzucić” to zrobiłby to bez wahania. Coś na pewno jest nie tak. Powoli uchyliłam drzwi. Na suficie świeciły się jeszcze naświetlone gwiazdy i półokrągły księżyc a mały wtulony w swojego pieska pluszaka smacznie spał. Oparłam się o ramę i przyglądałam się. Kto by pomyślał, że tak będzie wyglądało moje życie. Uśmiechnęłam się do siebie i poszłam do sypialni. Ułożyłam się wygodnie w łóżku i próbowałam zasnąć. Po kilku minutach usłyszałam jak Zayn wchodził do pokoju. Myślałam, że się położy, ale usiadł na brzegu i wypuścił powietrze ze świstem. Coś naprawdę było nie tak. Wygramoliłam się spod kołdry i objęłam go ramionami z tyłu po czym położyłam swoja głowę na jego ramię.

-Co cię gryzie kotek?

-Nic.

-Nie kłam, wiem, że coś jest nie tak.

-Wszystko w porządku.

Zabrałam głowę z jego ramienia i zastanawiałam się co ukrywa.

-Nie chcesz to nie mów, pamiętaj, że cokolwiek zaprząta ci głowę możesz mi o tym powiedzieć.

Pocałowałam go w policzek i wróciłam na swoje miejsce. Po chwili chłopak położył się obok mnie i przytulił.

-Kocham cię. – wyszeptał do ucha

-Ja ciebie też.

Leżałam tak i wprawdzie mówiąc nie miałam najmniejszej ochoty na spanie. Poleżałam w łóżku jeszcze kilka minut, żeby Zayn zasnął i wyszłam spod kołdry. Odsunęłam szklane drzwi i wyszłam na podwórze. Chłodny wiatr owiał moją skórę. Już za dwa tygodnie Chris skończy trzy latka. Powinnam zrobić mu jakieś przyjęcie urodzinowe. To będzie nie duże przyjęcie, tylko z najbliższymi osobami.

-Co ty tutaj robisz?

-Oo, Zayn. Nie mogłam zasnąć…

-O czym myślałaś?

-Myślałam właśnie o tym, że skończyłam już 23 lata a mały ma za dwa tygodnie urodziny i trzeba my zrobić przyjęcie.

-Ojacie, to już będzie miał cztery lata? Jezus…

-Co się stało?

-Po prostu to wszystko tak szybko zleciało…

-Tsa, wiem to dokładnie.

-No nic, nad wszystkim pomyślimy jutro a teraz chodź spać.

-Dobrze.

Po czym udaliśmy się do sypialni i zasnęliśmy zmęczeni dosłownie wszystkim w swoich objęciach.

______________________________________

Hej, hej kochani!

W związku iż poprzedni rozdział dodałam późno,

teraz dodaje już normalnie. Padło pytanie,

o której dodaje rozdziały. Wtedy kiedy mam czas,

czyli godziny wieczorne. Raczej po 19. 

Kolejna wiadomość. Mogę was pocieszyć,

że opowiadanie powinno skończyć się Happy Endem.

Jak na razie nie przewiduje szybkiego końca bo...

Musicie mi uwierzyć, że będzie się jeszcze działo.

I to ohoho będzie się działo xD

Także zachęcam do czytania i do komentowania.

CZYTASZ = KOMENTUJESZ :D 

*Leeroy mmm*