Rozdział 23 ♥

UWAGA !

Proszę, przeczytajcie notkę pod rozdziałem :)

=Wycedziłam przez zaciśnięte zęby...=

-Kochanie idź do samochodu, zaraz do ciebie dojdę.

-Ym ? No dobrze, pośpiesz się.

Mimo, że już szłam w stronę drugiej polany w parku dokładnie słyszałam ich rozmowę. Szczerze, aż mi się niedobrze robiło, więc potrząsnęłam głową i postawiłam chłopczyka żeby pobiegł bawić się piłką dalej a ja usiadłam na ławce. Po paru sekundach obok mnie usiadł chłopak.

-Mówiłam, to jakaś pomyłka.

-Rose dlaczego się tak zachowujesz.

-Jak ?!

Może i byłam wściekła, ale ograniczałam się do trochę głośniejszej mowy a nie krzyku.

-Przestań.

-Weź podnieś z tej ławki swój zacny tyłek i spierdzielaj stąd bo nie mam ochoty się na ciebie patrzeć…

-Porozmawiajmy.

-Nie mamy o czym.

-Proszę.

-Eh, masz 5 minut bo muszę zaraz wracać do domu.

-Okey.

Zamiast rozmowy zaczęła się cisza. No kurde chciał rozmawiać, więc słucham a tu cisza.

-Mamusi, mamusi, zobac jak wysoko.

-Ślicznie kochanie.

  Uśmiechnęłam się do synka a potem spojrzałam na Zayna.

-Słuchaj, jeśli mamy tak milczeć to lepiej już sobie idź.

-Na początku miałem ci tyle do powiedzenia, ale teraz nic już nie pamiętam.

-Na pewno pamiętasz, wyduś to z siebie.

-…To jest mój syn ?

-Miałeś się nie dowiedzieć…

Wbiłam wzrok w Chrisa, który biegał za piłką i śmiał się.

-Dlaczego ?

-Bo… bo na to nie zasługujesz…

-Co ?!

-Tak Zayn, to. Kazałeś mi go zabić a ja tak naiwnie uwierzyłam, że to jedyne wyjście.

-Bo tak powinno być. Wychowujesz go sama ?

-Tak powinno być ?! Idź ty się kurwa gdzieś powiesić. A tak w ogóle to mam dużo pomocy. Rodzice, Nick, Dan, El, chłopaki…

O kurwa, ale się wpieprzyłam, świetnie. Powiedziałam mu już, że wszyscy oprócz niego wiedzieli o Chrisie.

-Co ?! Oni wiedzieli ?!

-Po pierwsze to się uspokój bo skończymy rozmowę. Po drugie dziewczyny wiedziały już na samym początku a chłopaki… to był wielki przypadek. Ja im tego nie powiedziałam. Po trzecie…

-Dobra, nie ważne, z nimi pogadam w domu…

-Uspokój się Zayn, nawet jeśli byś wiedział to co byś zrobił ?

-No…

-No właśnie, nic.

-Opiekowałbym się nim.

-Ty jesteś cały czas w trasie, jak chcesz się nim opiekować ?

-Zabrałbym go ze sobą.

-Czy ty myślisz zanim coś powiesz czy lecisz tak spontanicznie ?

Mały przybiegł do nas, położył głowę na moich kolanach i zaczął ziewać.

-Oo, widzę, że ktoś jest śpiący. Wracamy do domku kochanie?

-Tiaak.

-Nasza rozmowa chyba się na tym zakończy Zayn.

Wstałam z ławki i wzięłam synka na ręce po czym zobaczyłam Nicka, który szedł w naszą stronę. Zdawało się, że był zły a do tego szedł bardzo szybko, więc podeszłam do niego.

-Nikk !

-Cześć mały.

Mój synek wystawił do niego rączki a chłopak pocałował go w główkę i wziął ode mnie.

-Wszystko w porządku Rose ?

-Tak, czemu pytasz ?

-No wiesz, on tutaj stoi.

-Teraz to on, wy jesteście w jakiejś zmowie czy co ? Dlaczego tylko ja nie wiedziałem o dziecku ?

-Może zasłużyłeś.

-Daj spokój Nick. Wracamy do domu bo mały jest śpiący. Idź już dogonię cię.

-Rose ?

-Co jest ?

-Mieszkacie razem ?

-Oszalałeś ?

-Dlaczego mój syn cieszy się, gdy go widzi a mnie się boi ?

Walnęłam się otwartą ręką w czoło bo miałam wrażenie, że Zayn totalnie zgłupiał. Zawsze miał w głowie nie ten tego ale teraz ? Totalny idiota łamany przez głupek.

-Człowieku, nie będę ci nic tłumaczyć.

-Ale to mój syn !

-Tylko ze strony biologicznej.

-Chcę się z nim widywać !

-A czy ja mówię nie ?

-No nie wiem…

-Nie wystarczyłoby zapytać ? Daj telefon.

-Po co ?

-Po pstro, dawaj ?

Chłopak posłusznie mi go podał a ja wystukałam mój numer.

-Zapisz go sobie i odezwij się jak znajdziesz czas dla syna…

-Dobrze.

Odwróciłam się i zaraz doszłam do Nicka. Chciałam wziąć małego na ręce, ale zasypiał, więc nie chciałam go wybudzać.

-Teraz wszystko wyjaśnione…

-Taa.

-Nie jesteś zadowolona ?

-On chce się z nim widywać…

-Przecież to totalny dupek !

-Wiem, ale to jego syn a obiecałam sobie, że nigdy nie zabronię mu się z nim widywać.

-Dlaczego ?

-Bo to jest jego prawdziwy ojciec… Chris ma nawet muzułmańskie imię.

-Przecież Christopher to nie jest muzułmańskie imię.

-To nie, ale Isaac tak.

-Isaac, to jest drugie imię małego ?

-Taa.

-Dlaczego mu dałaś takie imię ?

-Dan mnie poprosiła.

-Um.

Gdy szliśmy mały zasnął na rękach Nicka  a w domu położyliśmy go do łóżeczka. Wstawiłam wodę na herbatę i usiedliśmy przy stole. Nagle rozdzwonił się mój telefon, więc żeby nie obudzić Chrisa szybko odebrałam mimo, że numer na wyświetlaczu nie był mi znany.

-Halo ?

-Rose ? Tu Zayn.

-Tak. O co chodzi ?

-Mogę się zobaczyć z małym ?

-Śpi.

-W dzień ?

-To jest małe dziecko.

-Kłamiesz !

-Co ?!

___________________________

Pisałam już wam wcześniej, że jestem 

współwłaścicielką dwóch innych blogów.

Potrzebuję waszej pomocy.

http://balletandlove.blogspot.com/ 

Został na razie zawieszony, ponieważ

nie mieliśmy czytelników. 

http://love-forgivness-destiny-hope.blogspot.com/ 

Czekamy na szablon, ale proszę przeczytajcie chociaż

jeden rozdział i napiszcie w komentarzach

czy powinnyśmy coś zmienić, aby więcej

osób go czytało ? Proszę pomóżcie jeśli podoba

się wam moje opowiadanie :)

Zapraszam również do zakładki 

"moje drugie opowiadanie" są już rozdziały :P

CZYTASZ = KOMENTUJESZ :D